آرتريت يا التهاب مفاصل، شایع ترين عارضه خارج روده اي بیماری التهابی روده است و ممكن است تا حدود 25% افراد مبتلا به كرون يا كوليت اولسراتيو را تحت تأثير قرار دهد. با وجودي كه آرتريت بطور كلي با افزايش سن مرتبط است در این بیماران، اغلب افراد جوان را مبتلا ميكند. علاوه بر درد مفاصل، آرتريت همچنين باعث تورم مفاصل و كاهش قابليت انعطاف پذيري مفاصل ميشود.

انواع آرتریت
آرتريت ممكن است در سه فرم مختلف ظاهر شود :
• آرتريت محيطي
• آتريت محوري (كه اسپونديليت يا اسپونديلوآرتروپاتي هم ناميده ميشود)
• اسپونديليت انكيلوزان
• آرتريت محيطي

آرتريت محيطی معمولاً مفاصل بزرگ دستها و پاها را كه شامل آرنج ها، مچ ها، زانوها و قوزك پاها ميشود، را در گير ميكند. احساس ناراحتي در مفاصل ممكن است مهاجرت كننده باشند يعني از يك مفصل به مفصل ديگر حركت كند. اگر درمان نشود درد ممكن است به مدت چند روز تا چندين هفته طول بكشد. آرتريت محيطي بيشتر در افرادي كه كوليت اولسراتيو يا كرون روده بزرگ دارند ديده ميشود. ميزان التهاب مفصل بطور كلي نشان دهنده وسعت التهاب روده بزرگ است. با وجود اين كه هيچ تست اختصاصي براي تشخيص قطعي وجود ندارد، روش هاي تشخيصي مختلفي شامل آناليز مايع مفصلي، آزمايش خون و عکس برداری اشعه X براي رد كردن ساير علل درد مفاصل استفاده ميشوند. خوشبختانه، آرتريت محيطي معمولاً صدمه دائمي نميزند.
آتريت محوري
آرتریت محوری به نام اسپونديليت يا اسپونديلو آرتروپاتي هم شناخته ميشود. آرتريت محوري درد و سفتي در قسمت پاييني ستون فقرات و مفاصل ساكروايلياك (محل اتصال ستون مهره ها به لگن) ايجاد ميكند. بطور قابل توجه و بخصوص در جوانان اين علائم ماه ها يا حتي سال ها قبل از علايم روده ای بروز ميكنند. برعكس آرتريت محيطي، آرتريت محوري ممكن است صدمه دائمي در اثر چسبيدن استخوانهاي ستون فقرات به هم و در نتيجه كاهش ميزان حركت پشت ايجاد كند. در بعضي موارد، محدوديت حركت دنده ها، تنفس عميق را براي بيمار مشكل می كند. اسپونديليت فعال معمولاً تا سن 45 سالگي فروكش ميكند. درمان این بيماران بيشتر در جهت بهبود حركت پشت ميباشد. ورزش هاي كششي و گرمای مرطوب براي بيماران توصيه ميشوند.
اسپونديليت انكيلوزان
اسپونديليت انكيلوزان يك نوع شديد التهاب ستون فقرات است كه نادر ميباشد و در 3-2% بيماران مبتلا ديده ميشود. اين بيماري در كرون بیشتر از كوليت اولسراتیو ديده ميشود. علاوه بر آرتريت ستون فقرات و مفاصل ساكروايلياك(محل اتصال ستون مهره ها به لگن) ، اسپونديليت انكيلوزان ميتواند باعث التهاب چشم ها، ريه ها و دريچه هاي قلبي شود. علت اسپونديليت انكيلوزان ناشناخته است، اما اكثر افراد مبتلا يك زمینه ژنتيكي دارند.
در بعضي بيماران، اين بيماري در افراد مستعد از نظر ژنتيكي بعد از ابتلا به عفونت روده يا مجاري ادراري ديده ميشود. معمولاً، ميزان شدت انكيلوزان ميتواند ميزان پيشرفت بیماری روده ای را پيش بيني كند. اسپونديليت انكيلوزان بطور كلي افراد زير 30 سال و بيشتر نوجوانان و مردان جوان را درگير ميكند و در ابتدا خود را به صورت كاهش چشمگير ميزان حركت قسمت پایین ستون فقرات نشان ميدهد. درمان نوتواني براي به دست آوردن توان حركتی لازم است. اما حتي با بهترين درمان هم بعضي از بيماران دچار سفتي ستون فقرات ميشوند. علايم اسپونديليت انكيلوزان ممكن است بعد از برداشتن روده بزرگ بدتر شوند.
تشخیص مشخص كردن اين موضوع كه آيا آرتريت با شرايط روده اي در ارتباط است هميشه آسان نيست. بطور كلي آرتريت در این بیماران شدید نبوده و مفاصل معمولاً دچار تخريب نميشوند. درگيري مفاصل متقارن نبوده يعني مفصل مشابه، را در دو طرف بدن درگير نميكند غير از اسپونديليت انكيلوزان سایر آرتريت ها با بهبود علائم روده اي بهتر ميشوند.
درمان
در جمعيت عادی، برای افراد مبتلا به آرتريت محيطي ممكن است از داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي (NSAIDs) براي كاهش درد و تورم مفصل استفاده شود. با اين حال، به عنوان يك قانون اين داروها كه شامل آسپرين و ايبوبروفن ميشوند، ميتوانند با تحريك پوشش روده باعث عود و تشديد بيماري التهابی روده شوند.البته بعضي از بيماران مبتلا به بیماری التهابی روده ميتوانند داروهاي NSAIDs را تحمل كنند و اين داروها براي تسكين علائم آرتريت آنها كمك كننده مي باشد. كورتيكواستروئيدها هم ممكن است براي درمان آرتريت در این بیماران به كار گرفته شوند.
در بيشتر بيماران، پزشكان علائم آرتريت محيطي را با كنترل التهاب روده بزرگ كنترل ميكنند. زماني كه علائم بعد از يك دوره درمان با داروهايي مثل پرونيزولون يا سولفاسالازين فروكش ميكند، درد مفاصل نيز كم كم ناپديد ميشود.
بطور مشابه، داروهای جديدتر مانند Infliximab نيز در كاهش التهاب و تورم مفصل مؤثر ميباشند. Infliximab تأثير خوبي در درمان اسپونديليت انكيلوزان نيز دارد.
علاوه بر دارو، ممكن است پزشكان استراحت دادن به مفصل مبتلا و گرمای مرطوب را براي بيماران توصيه كنند. ورزش جهت افزايش توان حركت مفاصل زير نظر فيزيوتراپ نیز ميتواند كمك كننده باشد.
اگر به درد مفاصل (Arthritis) دچار هستيد بيشتر سبزي و ميوه بخوريد

اكثر سبزيهاي سبز تيره رنگ و ميوه هاي خوش رنگ حاوي موادي هستند كه از بروز شدت درد مفاصل جلوگيري ميكنند زيرا اين دسته از مواد خوراكي داراي مقدار زيادي آنتي اكسيدان با كيفيت بالا ميباشند و تخفيف التهاب بافتهاي بدن يكي از خواص اين نوع آنتي اكسيدانها ميباشد. افرادي كه به عارضه دردهاي روماتيسمي دچار هستند (Rheumatoid Arthritis) نيز ميتوانند با مصرف مرتب سبزي و ميوه التهاب و درد مفاصل خود را تقليل دهند. يك درصد مردم آمريكاي شمالي به اين بيماري دچار هستند و معمولا اين عارضه در بين افراد 20 تا 50 سال بيشتر رواج دارد ولي كودكان و افراد مسن نيز به آن دچار ميشوند.
اكسيده شدن مواد در بدن انسان به طور طبيعي انجام ميگيرد كه نتايج آن به وجود آمدن راديكالهاي آزاد است كه ميتوانند با فعل و انفعالي پيچيده سبب بروز بيماري شوند و DNA سلولها را معيوب نمايند. حال همين آنتي اكسيدانها هستند كه نميگذارند چنين تحولي سرانجام گيرد و شخص سالم بماند و سالها عمر كند. پژوهشگران به اين امر واقف هستند كه تغيير و تحول اكسيده شدن مواد در بدن ممكن است نقش مهم در بروز و پيشرفت التهاب بافتهاي بدن مخصوصا مفاصل دست و پا و ستون فقرات داشته باشد. در اين شرايط مخصوص اگر آنتي اكسيدان در رژيم غذايي روزانه ما وجود نداشته باشد، حركت و تاثير عوارض جانبي اكسيده شدن مواد در بدن شدت خواهد يافت و بيماري غيرقابل كنترل خواهد شد.


ويتامين هاي C و E از آنتي اكسيدانهاي قوي ميباشند و بيوفلاوونوئيدها (Bioflavonoids) همان رنگ هايي كه به ميوه ها و سبزي ها لطافت و زيبايي خاص ميدهند نيز از آنتي اكسيدانهاي بسيار قوي غذاهاي طبيعي هستند كه از بروز بسياري از بيماريهاي مزمن و خطرناك جلوگيري ميكنند.
در يك بررسي بر روي 25 هزار نفر زن و مرد 45 تا 74 ساله معلوم گرديده افرادي كه آنتي اكسيدانهاي رنگي (زرد و نارنجي و قرمز و سبز) موجود در سبزي و ميوه را مصرف مي نمودند خيلي كمتر به (44 درصد) عارضه درد مفاصل دچار شده اند. بايد اضافه كردكه اين دسته از آنتي اكسيدانها از گروه كاروتينوئيدها هستند كه در سلامتي، نقش مهم دارند. در علم پزشكي هنوز علل بروز بيماريهاي التهاب بافت هاي بدن و درد مفاصل معلوم نگرديده و نقش تغذيه در بروز پيشرفت آن مشخص نيست. تنها موضوعي كه تقريبا در اين مورد روشن شده نقش مصرف سبزي و ميوه مخصوصا با رنگهاي تيره و روشن است كه ميتواند در بهبودي اين دسته از عوارض مهم باشد.
توصيه ميشود كه شخص بايد حداقل به همراه هر غذاي اصلي مقداري سبزي و ميوه مصرف كند و بهتر است در بين غذاها هم خوردن سبزي و ميوه منظور گردد




بهبود سائیدگی و درد مفاصل آرتروز


سائیدگی مفاصل شایع ترین علت درد و ناتوانی در افراد مسن وشایع ترین بیماری مفصلی است. در خانم ها سائیدگی مفاصل زانو و دست و در مردان سائیدگی مفصل لگن شایع تر است


علایم ساییدگی مفصل در خانم ها شایع تر است. افراد چاق بیشتر از سایرین دچار سائیدگی مفصل زانو میشوند.
دیابت ، فشار خون بالا و افزایش اسیداوریك خون نیز باعث افزایش احتمال سائیدگی مفصلی میگردند. سائیدگی مفصلی معمولاً خود را با درد نشان میدهد كه با افزایش میزان سائیدگی، مقدار درد بیشتر میشود. سپس درد مفاصل باعث ضعف عضلانی و درد در عضلات مربوط به آن مفصل میشود. در صورت تقویت عضلات، این درد كاهش مییابد. برخی از بیماران از خشك بودن بدن و مفاصل بعد از بیدار شدن از خواب شكایت میكنند، اما معمولاً خشكی بدن كمتر از نیم ساعت طول میكشد.

توصیه ها:
1- وزن بدن باید كم شود.
2- استفاده از گرما باعث كاهش درد میشود. برای این كار میتوان از كیسه آب گرم استفاده كرد. اگر استفاده از گرما ممنوعیت خاصی نداشته باشد، می توان از روش های زیر استفاده کرد:
الف) قرار دادن مفصل مبتلا در آب گرم 40- 38 درجه سانتیگراد و ماساژ آرام آن .
ب) استفاده از دوش آب گرم.
ج) قرار دادن كیسه آب گرم درون یک حوله واستفاده از آن بر روی اندام مبتلا به درد.
باید توجه كرد كه در برخی از بیماری ها استفاده از كیسه ی آب گرم بسیار مضر است و قبل از استفاده از آن حتما باید با پزشك مشورت كرد. همچنین کیسه آب گرم نباید بر روی اندام مبتلا قرار داده شود. از گذاشتن آن در زیر اندام یا خوابیدن بر روی آن نیز باید خودداری شود.
3- از كفش مناسب استفاده شود.
4- از دو زانو و چهار زانو زدن و ایستادن طولانی مدت خودداری گردد.
5- از بالا و پائین رفتن از پله ها تا حد ممكن اجتناب شود.
6- به جای نشستن روی زمین، از صندلی استفاده شود.
7- ورزش: انجام برنامه ورزشی و تقویت عضلات میتواند به اندازه داروهای ضد درد در درمان سائیدگی مفصلی مؤثر باشند. بیحركتی میتواند باعث بدتر شدن سائیدگی مفصلی گردد. لذا نباید نگران سائیدگی مفصل در اثر انجام فعالیت های توصیه شده توسط پزشک بود. انجام اشتباه حركات ورزشی باعث بدتر شدن علائم و درد میگردد. اگر انجام ورزش باعث تشدید درد شد، به این معنی است كه باید مقدار فعالیت كمتر گردد و بطور تدریجی میزان فعالیت افزایش داده شود.
برخی ورزش های مفید در سائیدگی مفصل
الف) قدم زدن روزانه به مدت 30 دقیقه كه میتوان آن را به 3 برنامه ی10 دقیقه ای تبدیل كرد) یا قدم زدن به مدت 45 دقیقه، سه بار در هفته.
ب) شنا
ج) تقویت عضلات اندام پائینی بخصوص عضله چهار سر ران.
به عنوان مثال می توان دو دست را به یک صندلی تکیه داد و دو زانو را تا زاویه 30 درجه به آرامی خم کرد.سپس مجدداً به حالت اول برگشت و زانوها را صاف کرد. هرچه این حرکت آرام تر انجام شود بهتر است.
ه) كشش عضلات منتهی مفصل
در صورتی كه درد زیاد است، استفاده از عصا یا واكر توصیه میشود. طول عصا باید
مناسب باشد.
استفاده از تحریك الكتریكی در كاهش درد و تقویت عضلات
معمولاً در كلینیك های فیزیوتراپی برای كاهش درد از دستگاه خاصی جهت تحریك الكتریكی استفاده میشود. در حال حاضر وسایل تحریك الكتریكی جهت استفاده در منزل ساخته شده كه به راحتی قابل استفاده بوده و باعث كمتر شدن درد مفصل و كاهش نیاز به دارو میشود.
استفاده از باند كشی یا زانوبند میتواند تا حدودی در كاهش درد مؤثر باشد

source : http://cniran.com

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: